avenue club van fijnproevers

Ik schrijf dit fris van de lever.. En met door opwinding zowaar blosjes op de zeer vlezige wangen. Kortom: ondergetekende, die de geschiedenis toch al niet in zou gaan als een toonbeeld van het rustige afwachten op nadere ontwikkelingen, zat dezer dagen weer in de hoogste boom. Ik wil u ook onmiddellijk zeggen waarom. Die bloedstuwende dag namelijk werd mij het maandblad Avenue in de schoot geworpen en als gewoonlijk sloeg ik om mee te beginnen de pagina's open die worden gereserveerd voor Wina Born's Club van Fijnproevers. Ditmaal kwam de eer toe aan het restaurant Zonnemaire in Rotterdam. Met plezier dit aardige artikel gelezen, tot uit de laatste zin bleek dat chef-kok Rob Baris kookcursussen geeft, waarop mijn hart prompt eenmaal extra pompte.

het parool

Toen ik dit maandblad "uit" had, volgde de greep naar Het Parool. Ton van Es dicht een lofzang -naar mijn mening terecht - op hotel-restaurant Lauswolt in het Friese Beetsterzwaag. En wat zie ik? Sinds kort kun je er, tijdens enkele weekends, kooklesssen krijgen van chef-kok Bavelaar. Arm hart van mij. 't Pruttelt nu al in de keel om mijn gal te laten waar zij behoort.

culinaire nieuwsbrief

Gauw de prille Culinaire Nieuwsbrief ter hand genomen. De Graaf van het Hoogveen heeft een ster gekregen! Maar dat is niet alles. Chef-Kok Henk Savelberg gaat tijdens een aantal weekends kookdemonstraties verzorgen voor belangstellenden.

En dit werd mij te veel. Ik sprong uit de stoel, snelde naar mijn schrijfmachine en laat u het volgende weten.

uiterst rijpe dame

Toen enige tijd geleden een meisje op mijn beeldscherm verscheen met over het voorhoofd zo'n smal bandje dat alle nut leek te missen maar toch wel grappig stond, heb ik er glimlachend naar gekeken. Een vondst, hoe minimaal ook. Maar nu de aanwending van dit kleinood gemeengoed is geworden en ik zelfs een al wat kalende, uiterst rijpe dame met zo'n glinsterding via de buis in de huiskamer mocht verwelkomen, blijkt die aanvankelijke vertedering plaats te hebben gemaakt voor een gevoel van medelijden.

mini-mode

Verdorie, denk ik dan, waarom apen zoveel mensen elkaar toch altijd na, zelfs als dat ten koste van het aanzien gaat en daarbij denk ik bijvoorbeeld even aan de vroegere mini-mode die soms pijnlijk onthullend mocht worden genoemd. Om op de eigenlijke zaak terug te komen: welke Nederlandse kok met het geven van lessen is begonnen zou ik niet weten, maar 't leek me indertijd wel een uitstekend idee. Nu deze vanzelfsprekend financieel niet oninteressante liefhebberij echter tot een rage is uitgegroeid en er haast geen dag meer voorbij gaat zonder dat de geboorte van een nieuwe cursusleider wordt gemeld, stijgt mijn bloeddruk merkbaar.

Overvoed, zegt de dokter. Weet hij veel.